coś mu wypadło

См. также в других словарях:

• wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle …   Słownik języka polskiego

• wypaść — z gry, z obiegu itp. «przestać się liczyć w jakiejś grupie, dziedzinie, w której panuje rywalizacja, zwykle z powodu utraty znaczenia, pieniędzy itp.»: Rynek stał się niezwykle konkurencyjny, a klient coraz bardziej wymagający. Firmy, które tego… …   Słownik frazeologiczny

• wypadać — Wypaść z gry, z obiegu itp. «przestać się liczyć w jakiejś grupie, dziedzinie, w której panuje rywalizacja, zwykle z powodu utraty znaczenia, pieniędzy itp.»: Rynek stał się niezwykle konkurencyjny, a klient coraz bardziej wymagający. Firmy,… …   Słownik frazeologiczny

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• pamięć — 1. Bez pamięci «zapominając o wszystkim; nieprzytomnie»: On, pomimo całego życiowego doświadczenia, zakocha się w nastolatce bez pamięci. Pani 5/1993. Opierając się o ziemię jedną stopą, wirowali w kółko bez pamięci. T. Mirkowicz, Pielgrzymka. 2 …   Słownik frazeologiczny

• chcieć — ndk, chcę, chcesz, chciej, chciał, chcieli, chciany 1. «mieć chęć, ochotę, wolę; pragnąć, życzyć sobie; także: zamierzać» Chcieć chleba. Chcieć wyjechać. Chcieć jak najlepiej. Chcieć, żeby było lepiej. Człowiek chcący spokoju. Urodzić dziecko nie …   Słownik języka polskiego

• utrzymywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, utrzymywaćmuję, utrzymywaćmuje, utrzymywaćany {{/stl 8}}– utrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, utrzymywaćam, utrzymywaća, utrzymywaćają, utrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• porównanie — n I 1. rzecz. od porównać Porównanie dwóch wielkości. Porównanie wypadło na czyjąś korzyść, niekorzyść. ∆ Bez porównania «znacznie, o wiele…; w sposób oczywisty, bezspornie» ∆ W porównaniu (z czymś) «porównując, zestawiając (coś); w zestawieniu… …   Słownik języka polskiego

• sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… …   Słownik języka polskiego

• na — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na kierunek ruchu przestrzennego określony przez wyrażenia, w których przyimek {{/stl 7}}{{stl 8}}na {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wypadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypadaćam, wypadaća, wypadaćają {{/stl 8}}– wypaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, wypadaćpadnę, wypadaćpadnie, wypadaćpadnij, wypadaćpadł, wypadaćpadła, wypadaćpadli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień